Na czym polega metoda tDCS?
Metoda tDCS (transcranial direct current stimulation) to przezczaszkowa nieinwazyjna stymulacja prądem stałym. Podczas zabiegu tDCS stymulujemy wybrane obszary kory mózgowej odpowiedzialne za poszczególne funkcje, takie jak funkcje motoryczne, wzrokowe, ośrodek mowy, pamięć lub koncentrację. Zabiegi mają na celu usprawnienie funkcjonowania mózgu i przywracanie tkankom nerwowym ich utraconych właściwości. Metoda tDCS ma również szerokie zastosowanie przeciwbólowe, gdyż odpowiednia stymulacja powoduje zahamowanie odbioru niepożądanych bodźców bólowych. Działania te nazywamy neuromodulacją.
Neuroplastyczność mózgu to inaczej zdolność mózgu do reorganizacji połączeń nerwowych i poprawy funkcjonowania. Stymulacja metodą tDCS przynosi efekty w postaci poprawy klinicznej wielu patologii układu neurologicznego i mięśniowo-szkieletowego. Ta innowacyjna metoda stosowana jest coraz szerzej w programach rehabilitacji neurologicznej, usprawniającej i przyspieszającej powrót do zdrowia.
Najczęstsze zastosowania tDCS:
- Migreny, przewlekły ból, fibromialgia, neuralgie
- Zaburzenia motoryczne spowodowane zmianami neurologicznymi, wywołanymi np. przez udar mózgu lub inne czynniki
- Rehabilitacja ruchowa (uczenie neuromotoryczne)
- Stany depresyjne, lęk, zaburzenia koncentracji
- Chroniczne zmęczenie
Jak wygląda zabieg tDCS?
Jest to metoda nieinwazyjna, bezbolesna i bezpieczna w wykonaniu. Stymulacja prądem o niskiej intensywności odbywa się poprzez umieszczenie na głowie dwóch elektrod pokrytych żelem. Umiejscowienie elektrod będzie w każdym przypadku zależeć od obszarów mózgu, które mają być stymulowane. Niezbędne jest przeprowadzenie oceny przed leczeniem, aby poznać stan pacjenta.
Pojedynczy zabieg tDCS trwa ok. 20 minut. Zazwyczaj zalecana jest seria zabiegów, w zależności od jednostki chorobowej. W naszych gabinetach łączymy terapię tDCS z innymi metodami pracy w celu uzyskania optymalnych rezultatów terapeutycznych.
Przeciwwskazania:
- Pacjenci z rozrusznikami serca
- Pacjenci ze stymulatorami mózgu
- Pacjenci z wszczepionymi metalami wewnątrzczaszkowymi
- Pacjenci z otwartą czaszką, po trepanacji
- Uszkodzona skóra lub niedawne blizny
- Pacjenci pediatryczni (poniżej 14 roku życia)
- Stany gorączkowe